බන්ධුල සිසිර කුමාර
දැනට දශක හතරකට පමණ පෙර අප කුඩා දරුවන් ව සිටි යුගයේ “ හුලවාලි“ නම් වූ සිනමා කෘතියක් තිරගත වූවා. වට්ටෝරුගත නොවූ තේමාවක් මත ගොඩනැගුණු එය එකල කුඩා අපගේ උනන්දුව දිනා ගැනීමට බල පෑ තවත් හේතුවක් තිබුණා. ඒ එහි සමහර රූගත කිරීම් මගේ උපන් ගම ආසන්නයේ පිහිටි මල්වාන- කළුකොඳයාව ආදී ගම් ආශ්‍රිත ව සිදුව තිබීමයි. මගේ මතකයට අනුව මෙම සිනමාපටයේ ගීත දෙකක් අඩංගු වූ අතර ඒවා ද එකල ඉමහත් ජනප්‍රියත්වයට පත් වුණා.“කුලගෙදරින් දුම්බර කඳුවැටියේ“ සහ “කුඩා ගමේ මද්දහනේ“ එම ගී දෙකයි.
මේ ගීත යුගලය අතුරින් වඩාත් සංවේදී මෙන් ම ජීවිතයේ යම් යම් යථාර්ථයන් විවරණ කෙරෙන සදාතනික වටිනාකමකින් යුත් නිර්මාණයක් ලෙස “කුඩා ගමේ මද්දහනේ“ ගීතය හඳුන්වා දිය හැකියි. සුනිල් එදිරිසිංහයන් ගායනා කරන මෙම ගීතයේ පද රචකයා කවුරුන්දැයි යන්න මගේ මතකයෙන් ගිලිහී ගිහින්. (ඔබට එය මතක තිබේ නම් කමෙන්ටුවක සටහන් කරන්න.)
මෙම කථා පුවත දිග හැරෙන්නේ හුලවාලි ගම්මානයක ජීවන ප්‍රවෘත්තිය පසුබිම් කරගෙනයි. කථාන්තරය ඉතා කෙටියෙන් මෙසේ දැක්විය හැකියි. කිසියම් හේතුවක් නිසා හුලවාලින්ගේ ගම්මානයට ඇතුළු වන කුලවත් ආරච්චි කෙකෙකු එහිදී දකින කාන්තාවක් කෙරේ සිතක් පළ කරගෙන ඇය අයිති කරගැනීමට උත්සාහ කරනවා. ඇය රැහේ නායකයාගේ බිරිඳ වීම නිසා මෙය වඩාත් බැරෑරුම් වූ අවුලක් ජනිත කරනවා. එක් අවස්ථාවකදී රැහේ නායකයා සිය පිරිස ද සමග එක් ව ආරච්චිරාළ අල්ලා ඉතා දරුණු වධ බන්ධනයන්ට පවා ලක් කරනවා.
එහෙත් පසුව ඔහු එක්තරා කණගාටුදායක සත්‍යයක් පසක් කරගන්නවා. ඒ සිය බිරිඳ ද, ආරච්චිරාළ කෙරේ පෙම් බැඳ සිටින බවයි.
තමා මේ දක්වා කෙතරම් කැපකිරීම් කළ ද, කෙතරම් බලාපොරොත්තු හා සිහින ගොඩනගාගෙන සිටිය ද සිය බිරියගේ සිත බිඳී ගොස්, වෙනත් අයකු කෙරේ බැඳී අවසන් ව ඇත් නම් වෙන කුමක් කළ ද පළක් නැති බව වටහා ගන්නා රැහේ කායකයා, ඇයට ආරච්චිරාළ හා යාමට ඉඩ හරිනවා.
කෙසේ වුව ද අවසානයේ සිදු වන්නේ රැහේ අභිමානය පාවා දීම පිළිබඳ ව උරණ වූ රැහේ ජනතාව, නායකයාට එරෙහි ව යුද වැදීමයි. අවසානයේ ඔවුන් සිය නායකයා ට ආයුධයකින් ඇන ඔහු මරා දමනවා. ඒ සිද්ධියෙන් පසු ව, පසුබිමෙහි මේ ගීතය වාදනය වෙනවා.
හුරී කඳු පෙතේ දඩමං දිගේ ගියා මෙමා
එවන් ගමන් මා නම් ගියෙ සෙනෙහස ගැන සිතා
නුඹේ කරට රිදී පොටක් පළඳන්නයි සුබා
මගේ පැලට නුඹ කැන්දන් පැමිණි දොහේ එදා
මල් ගෝමර ඉසුනු ලමැද වසා ගනින් කියා
මගේ අතින් දුන් සළුවෙන් ලමැද වසා ගියා
රිදී පොටක් කරලන්නට වරම් නැතිව ගියා
ආලවඩන අකුරු පහේ තේරවිල්ල සකී
රෑට නිදන තනි පැදුරේ නැති සිහිනෙකි සකී
ආලෙ බිඳුණු දා කුමකට කඳුළු හෙළනු සකී
ආල වඩන යන තේරුම බෝසත් කම සකී
දශක ගණනාවකට පෙර ප්‍රාථමික ජීවන රටාවක් සහිත ගමක සිදුවීමක් විවරණය කෙරෙන මෙම ගීතය වත්මන් සමාජ රටාවත් ඒ තුල ජනිත වන විවිධ වූ අර්බුදයනුත් පිළිබඳ ව ද කෙතරම් අදාල වන්නේදැයි මඳක් විමසිලිමත්ව බැලුවහොත් ඔබට පෙනෙනු ඇති. විදෙස් ගත වීම නිසා භෞතික ව, පවුලෙන් දුරස් ව වෙසෙන, නැතහොත්, නිවසේ ජීවත් වුව ද ජීවන අරගලය වෙනුවෙන් දවසේ පැය විසිහතර ම ගතකිරීමට සිදුව ඇති මිනිසුන් වත්මන් සමාජයේ දැකිය හැකියි. සිය පවුලට ඇකි ආදරයෙන් ඔවුන්ගේ හදවත් පිරී පැවතුණ ද වචන හෝ ඉරියව් බවට නොපෙරලෙන ඒ ආදරය සමහර විට ඔවුන්ගේ අඹුදරුවන් විසින් වටහා ගනු ලබන්නේ නැහැ. මෙවන් අවස්ථා ඉව කරමින් සිටින සමහර අවස්ථාවාදීන් සුරතල් වදන් මගින් කාන්තාවන්ගේ සිත් සතන් තුලට රිංගා ගන්නවා. අතීත යුගයට වඩා විවිධ සන්නිවේදන පහසුකම් සුලබ වූ මෙකල මෙවැනි සිදුවීම් වඩාත් බහුල ව සිදු වන බව දිනපතා හා සති අන්ත පුවත්පත් බැලීමෙන් පමණක් වුව ද වටහා ගත හැකියි. ඒවා බොහෝ විට අවසන් වන්නේ ඛෙදවාචකයකින්. පවුලේ සියල්ලන් ම ඝාතනය කර තමා ද දිවි නසාගත් පුද්ගලයන් පිළිබඳ කතා පුවත් බොහොමයක පත්ලේ ඇත්තේ මෙබඳු සිදු වීමක්.
එසේ වුවද මේ ගීතයෙන් කියැවෙන මිනිසා ඊට වඩා ඉහළ බුද්ධි මට්ටමක හිඳිමින් ජීවිතයේ යථාර්ථය වඩාත් මැනැවින් පසක් කොට ගෙන ඇති බව පෙනෙනවා. මුලින් ම ඔහු තමා කළ කී දේවලුත්, තමා මේ තාක් වෙහෙස ගත්තේ කුමක් වෙනුවෙන් ද යන්නත්, ඒ සියලු දේ ගඟට කැපූ ඉණි බවට පත් වූ අන්දමත් ගීතයේ පළමු හා දෙවන කොටස් වලින් පවසනවා.
ගීතයේ අවසාන කොටසෙහිදී, ආදරය පිළිබඳ සදාතනික සත්තාවක් අප හමුවේ තබමින් එහි රස භාවයන් උච්චතම අවස්ථාවට රැගෙන යනවා. සිතකට වැට කඩුළු බැඳිය නොහැකියි. ඇගේ ආදරය ඔහු කෙරෙන් බිදී වෙනත් අතක බැඳුනේ නම් එතැනින් එහා කළ හැකි කිසිවක් නොමැති බව පවසන ඔහු, සැබෑ ආදරය නම්, ලෞකිකත්වයෙන් ද ඔබ්බට ගිය අධ්‍යාත්මික ගුණයක් බව “ආල වඩන යන තේරුම බෝසත් කම සකී“ යන අවසන් පදයෙන් කියා සිවිනවා.
මෙහි අපූරු ගායන විලාශය, සංගීත සංයෝජනය මෙන්ම එහි අරුතෙහි ගැබ් ව ඇති මේ සදාතනික සත්‍යය ද අද දක්වාත් එම ගීතයට හිමි ව ඇති ජනප්‍රසාදයට හේතු වන්නට ඇතැයි සිතෙනවා.
ගීතයක් ගැන පිටු සිය ගණනක් කියවුවත් එය ඇසීමෙන් ලබන රසය හා අවබෝධය ලබා ගත නොහැකියි. පහතින් දක්වා ඇති ලිංකයෙන් එය අසා බලන්න.
No comments:
Post a Comment