බන්ධුල සිසිර කුමාර
කිසි යම් ජාතියක් හෝ කිසි යම් දේශපාලන පක්‍ෂයක සාමාජික පිරිසක් නොව අපගේ මාතෘ භූමියත් එහි සමස්ත ජනතාවත් අභියෝගයකට ලක් ව ඇත. මෙම තීරණාත්මක අවස්ථාවෙහි මම ඔබට ප්‍රශ්නයක් ඉදිරිපත් කරමි. ඔබ සිංහලයෙක් ද, ශ්‍රී ලාංකිකයෙක් ද? මීට ඔබ දෙන පිළිතුර කුමක්ද?
මා මෙම ප්‍රවේශය මෙහිදී යොදා ගත්තේ සිංහලයා යන වචනය අද සමහර සිංහලයනට පවා විෂ වන බැවිනි. සිංහලයා කීවොත් ඔහු ජාති වාදී ය. ( හැබැයි ඒ වුනාට වෙනත් ජන වර්ග වල අය තමන්ගේ ජාතියේ නම කීවාට නම් කමක් නැත.!...?...¿....%Ø¥%¤¢# ï ÿ ) හොඳ ලමයි කියන්නේ "අපි ශ්‍රී ලාංකිකයෝ " කියාය. එහෙත් ඒ හොඳ ලමයි නොදන්නා එක දෙයක් වනුයේ සිංහලයා යන්නෙහි අරුත ශ්‍රී ලාංකිකයා බවය. (ඊලාම් යන වචනයේ මුල් අරුත සිංහල දේශය බව ද ඒ හොඳ ලමයි නොදන්නා තවත් දෙයකි.)
ඈත අතීතයේ මේ රට හඳුන්වනු ලැබ ඇත්තේ "ශ්‍රී ලංකාව" යනුවෙන් නොව "සිංහලද්වීප" යනුවෙන් බව පුරාණ සංස්කෘත හා පාළි ග්‍රන්ථයන් හි සිංහලද්වීප ,සීහලදීප ආදී වශයෙන් සඳහන් ව තිබීමෙන් පෙනී යයි. ඒවායේ ශ්‍රී ලංකාද්වීප යනුවෙන් ඇති සඳහනක් දැක ගැනීමට නොමැති තරම් ය. එමෙන් ම බොහෝ රටවල් අප රට හැඳින්වීමට යොදා ගත් නම් සියල්ල ම පාහේ ලංකා යන්නෙන් නොව සිංහලද්වීප යන්නෙන් බිඳී ආ බව පෙනෙයි. සෙරන් දිබ්, සිලෝන්, සෙලාන්, සෙයිලාඕ, ඊලාම් ආදි වශයෙනි. (1178 දී චෝල දේශයේ රජ වූ කුලෝත්තුංග රජු ශ්‍රී ලංකාව ආක්‍රමණය කිරීමෙන් පසු, කරවන ලද සෙල් ලිපියක "අපි ඊලාම් නරවරයාගේ කිරුල මත පා තැබීමු" යනා දී වශයෙන් වූ පුරසාරමක් ලියවා ඇත.)
සිංහල ජාතියේ ආරම්භය ලෙස විජයාගමනය ශාස්ත්‍රීය වශයෙන් පිළිගැනෙන සත්‍යයක් නොවේ. වරින් වර හෝ එක වර බෙංගාලයෙන් සැලකිය යුතු තරම් පිරිසක් පැමිණීම හේතු කොට ගෙන එවැනි ජන ප්‍රවාදයක් බිහි වන්නට ඇති. කෙසේ වුව ද වඩාත් තර්කානුකූල අදහස වනුයේ ආසියාකරයේ විවිධ රට වලින් සිංහලද්වීපයට පැමිණි ජන කණ්ඩායම් වලින් හා එහි වාසය කළ ස්වදේශික ගෝත්‍රයන්ගෙන් එම දිවයින ජනාවාස වූ බවත්, එම සියලු දෙනා තමන්ගේ මවු රටවල හෝ ගෝත්‍රවල නම් වලින් නොව දිවයිනෙහි නමින් සිංහලයන් ලෙස පොදුවේ හැඳින්වුණු බවත්ය.
අපගේ කාලයේ ද මෙවැනි දෑ සිදු වනු අප දැක ඇත. අමෙරිකාව යනුවෙන් නම් කරන ලද භූමියට එංගලන්තයෙන්, ස්පාඤ්ඤයෙන්, ප්‍රංශයෙන් හා වෙනත් රටවලින් පැමිණ පදිංචි වූවන් ද, වහල් මෙහෙය සඳහා අප්‍රිකා මහාද්වීපයෙන් රැගෙන ආ විවිධ ගෝත්‍රිකයන් ද, ස්වදේශික කණ්ඩායම් ද අද ඔවුන්ගේ මුල් ජාති, ගෝත්‍ර නම් වලින් නොව අමෙරිකානුවන් යන පොදු නමින් හඳුන්වනු ලබයි. මේ හා සමාන අනෙක් උදාහරණය නම් ඔස්ට්‍රේලියාවයි. අමෙරිකානුවන් අමෙරිකාවේ මිස වෙනත් රටක නැත. ඔස්ට්‍රේලියානුවන් ඔස්ට්‍රේලියාවේ මිස වෙනත් රටක නැත. ඒ අයුරින් ම සිංහලයන් ද සිංහලද්වීපයේ (අද ශ්‍රී ලංකාවේ) මිස වෙනත් රටක නැත.
රටෙහි නමින් සිංහලයන් ලෙස පොදුවේ හැඳින්වුව ද, සිය මුල් ගෝත්‍ර නාම තවත් සැළකිය යුතු කාලයක් භාවිතා වූ බව අනුරාධපුර යුගයේ දී ද කියැවෙන යක‍්ෂ ගෝත්‍රිකයන් පිළිබඳ ජන ප්‍රවාදවලින් පෙනීයයි.
මෙසේ සංක්‍රමණය වීමත්, එසේ පැමිණ එක් ජාතියක් බවට පත් වීමත් බොහෝ කාලයක් තුල සිදුවන්නට ඇති බව පෙනේ. අද ද සිංහලයන් අතර වැදි, බෙංගාලි, දකුණු ඉන්දීය, මොන්ගෝලයිඩ් හා අප්‍රිකානු දේහ ලක්ෂණ ඇති අය වෙති.
සිංහල භාෂාව පිළිබඳ ව විමසිල්ලෙන් බැලීමෙන් ද මෙය පැහැදිලි වේ. සිංහල භාෂාව ගොඩ නැගී ඇත්තේ ප්‍රධාන වශයෙන් ස්වදේශික බස (නිපන් වචන), බෙංගාලි, පාලි , සංස්කෘත දකුණු ඉන්දීය ( හා පසු කාලීන ව අපරදිග භාෂා ) භාෂාවන් වෙතින් පෝෂණය වීමෙනි. අක්ෂර මාලාව ද එසේ වෙයි. බ්‍රාහ්මී අක්ෂර ද බ්‍රාහ්මී නොවන ස්වදේශික අක්ෂර ද වෙතින් සිංහල අකුරු පරිණාමය වී ඇත.
පසුකාලීන ව විදේශවලින් සංක්‍රමණය වූවන් අතුරින් විවිධ හේතු මත, තමා පෙර අයත් ව සිටි ජාතිකත්වය රැකගත් පිරිසක් ඉතිරි වීම නිසා ශ්‍රී ලංකාව ජාතීන් කිහිපයක් වෙසෙන රටක් බවට පත් වී ඇත.විශේෂයෙන් ඉස්ලාම් ආගම බිහි වීමෙන් අනතුරු ව එහි දැඩි නීති රීති පද්ධතිය හේතු කොට ගෙන එම භක්තිකයන් අමිශ්‍ර ව වෙනම ඒකකයක් ලෙස පවතින්න ට ඇතැයි සිතිය හැකිය.
සිංහලයා යනු ශ්‍රී ලංකාවේ එක් ජන වර්ගයක් නොවේ. එය ශ්‍රී ලංකාවේ ජනතාව හැඳින්වුණු පොදු නාමයයි. ගැටළු මතු ව ඇත්තේ අනෙක් ජන කණ්ඩායම්, පොදු ප්‍රවාහයට එකතු නොවීමටත් වඩා, ඒවාට අයත් සමහරුන් පොදු ප්‍රවාහය කෙරෙහි සතුරු ආකල්පයකින් යුතු වීම නිසා යයි මට සිතේ.
No comments:
Post a Comment