- බන්ධුල සිසිර කුමාර -
අප අපේ ජීවිත කාලය තුල දී,විවිධ අදහස්, මතවාද, චින්තන ධාරා තුල එල්බ ගෙන සිටිනවා. එසේ හිඳිමින් කලක් ගත වෙද්දී, තව තවත් අත්දැකීම් හරහා ජීවිතාවබෝධය ලබන විට තමා එතෙක් සිටි ආස්ථානයේ අඩු පාඩු නිරීක්ෂණය වෙනවා. ඒ මතවාදයන් ඔස්සේ සමහර සංසිද්ධීන් පැහැදිලි කළ නොහැකි බව වැටහෙනවා.
මේ ලිපිය කියවන ඔබ විවිධ වයස් මට්ටම්වල පසු වනවා විය හැකියි.විවිධ මතවාදයන් තුල සිටිනවා ද විය හැකියි. තම තමන්ගේ හිතට එකඟ ව ස්වාධීන වූ මතයන් දැරීමට ඔබටත් මටත් ඇති අයිතියට මා සැමදා ගරු කරනවා. එබැවින් මෙහි ලා මා දක්වන අදහස් ඔබ අතරින් කිසිවකු දරන්නා වූ මතය විවේචනය කිරීමේ හෝ නිෂ්ප්‍රභ කිරීමේ අරමුණින් කරන්නක් නොවන බව ඔබ වටහා ගන්නා බව මට විශ්වාසයි.
දශක කිහිපයකට පෙර මා දැඩි භෞතිකවාදියකු ව සිටියා. එසේ ම කිසිදු දෙයක්, දෙන සැටියෙන් භාර නොගෙන ප්‍රශ්න කිරිමෙන් හා විචාරීමෙන් පසුව පමණක් භාර ගන්නා ස්ථාවරයක සිටියා. ( දෙවනු කී කරුණ නම් අදටත් එසේ මැයි.)
එහෙත් භෞතිකවාදයට, මගේ සමහර ගැටළුවලට පමණක් නොව භෞතිකවාදයේ පදනම පිළිබඳ ව මා ඇසූ ප්‍රශ්නවලටත් පිළිතුරු දීමට හැකි වූයේ නැහැ.
භෞතිකවාදය යනු -මා දන්නා තරමින්- මූලික වශයෙන්, අපගේ පංචේන්ද්‍රියයන්ට ගෝචර වන දේ පමණක් පවතීය යනු පිළි ගැනීමයි. ඇස, කන, නාසය, දිව හා සම, යන ඉන්ර්‍ද්‍රියන්ට දැනෙන දෙයෙහි පැවැත්ම පමණක් පිළි ගැනීමයි.
මෙහි දී අප බොහෝ විට අමතක කරන දෙයක් වනුයේ මෙම ඉන්ද්‍රියන්ගේ සංවේදීතාවේ සීමාවයි. අපගේ කන සංවේදී වන්නේ හර්ට්ස් 20 සිට 20000 දක්වා කම්පන සංඛ්‍යාතයකින් යුතු ශබ්ද පමණයි. විද්‍යුත් චුම්බක වර්ණාවලියේ, දෘෂ්‍ය ආලෝකය නමැති සීමිත කොටසට පමණයි අපගේ ඇස සංවේදී වන්නේ. බොහෝ සතුන ට ඇති ඉව දැනීමේ හැකියාව අපගේ නාසයට නැහැ.
අපගේ ඉන්ද්‍රිය සංවේදීතාවේ සීමාව පමණක් නොව තීව්‍රතාව අනුවත් අපට සංවේදනය වන දේ වෙනස් වෙනවා. එකම දෙයක් දෙස පියවි ඇසින් හා අන්වීක්ෂය තුලින් බැලූ විට අපට පෙනෙන්නේ එක ම දෙයම ද?.
පවත්නා බව අද අප හොඳින් ම දන්නා චුම්බකත්වය, විදුලිය වැනි දේවල් අපගේ කිසිදු ඉන්ද්‍රියයකට හසු වන්නේ නැහැ.ඒවායේ පැවැත්ම අපට වටහා ගත හැක්කේ ඒවායේ විවිධ ඵලයන් (තාපන ඵල, ආලෝක ඵල,)අපගේ ඉන්ද්‍රියයන්ට ගෝචර වීම තුලිනු යි.
මෙහිදී කෙනෙකුට තර්ක කළ හැකියි, චුම්බකත්වය හා විදුලිය වැනි දේවල පැවැත්ම ඒවායේ ඵලයන් හරහා තහවුරු වී ඇති නිසාත් අති සියුම් ජීවීන්, සෛල ආදියේ පැවැත්ම අන්වීක්ෂය සොයා ගැනීම හරහා තහවුරු වී ඇති නිසාත් භෞතික වාදීන් ඒවායේ පැවැත්ම පිළි ගන්නවා කියා.
එතකොට මෙම උපකරණ සොයා ගැනීමට පෙර අතීතයේ විසූ භෞතික වාදීන්? (බුද්ධ කාලීන භාරතයේ සිටි බව කියැවෙන ෂඩ් ශාස්තෘවරුන් අතරින් එක් අයකු භෞතිකවාදියෙක්) ඔවුන් විදුලිය, චුම්බකත්වය, සියුම් ජීවීන් හා සෛල ආදියේ පැවැත්ම පිළිගන්නට ඇද්ද? නැති නම් ඉන්ද්‍රිය ගෝචර නොවන විඤ්ඤානවාදී අදහස් ලෙස බැහැර කරන්නට ඇද්ද?
විසිවන සිය වසේ ආරම්භයේ සිට අද දක්වා විද්‍යාවේ හා තාක්ෂණයේ සිදු ව ඇති දියුණුව අදහා ගැනීමටත් නොහැකි තරම්. භෞතික වාදීන් අද විඤ්ඤානවාදී අදහස් ලෙස බැහැර කරන දේවල් වල පැවැත්ම ඔප්පු කරන විද්‍යාත්මක හා තාක්ෂණික සොයා ගැනීම් අනාගතයේදී සිදු වුව හොත්? එදාට ඒවායේ පැවැත්ම පිළිගන්නවාද?
නැවතත් කෙනෙකු තර්ක කරනු ඇති, ඔව්. විද්‍යාත්මක ව යමක් තහවුරු වන්නේ නම් එය පිළි ගන්නවා කියා. එවිට මෙහි අවසානය කුමක් ද? විඤ්ඤානවාදී අදහස් සියල්ල කාලයත් සමග විද්‍යාත්මක ව තහවුරු වුව හොත් එදාට භෞතිකවාදය හා විඤ්ඤානවාදය සමපාත වෙනවාද?
ඒ ඒ අවස්ථාව දක්වා විද්‍යාත්මක ව තහවුරු වී ඇති දෑ පමණක් පිළි ගැනීමත්, විචාරශීලී වීමත් යනු එකක් නොව දෙකක්.
දෘෂ්ඨිවාද වලින් බැහැර ව, විවෘත මනසින් යුතු ව යමක් දෙස බැලීමෙන් බොහෝ දුරට එහි යථා තත්ත්වය වටහා ගත හැකියි. මා ද අනුගමනය කරන්නේ ඒ මඟ යි.
මේ සම්බන්ධ ව ඔබේ අදහස මීට වෙනස් විය හැකියි. ඔබගේ අදහස් ද දැන ගැනීමට කැමතියි.
No comments:
Post a Comment